Chateau Miranda

Buiten wat airsoft activiteiten om in Fort de la Chartreuse is dit mijn eerste echte Urbex ervaring. Via internet zijn we deze locatie op het spoor gekomen en hebben we de stoute schoenen aangetrokken om hier maar eens heen te rijden.

Na een wandeling door het bos zagen we in de verte een paar torens opduiken van wat eens een mooi kasteel is geweest. Ondanks dat het kasteel redelijk in verval is geraakt is het toch nog steeds een imposant gebouw wat je een keer gezien moet hebben.






Met ons waren er nog een aantal andere mensen foto's aan het maken en aan het relaxen op het grasveld aan de achterkant van het kasteel. Ondanks de spanning die we eerst voelden met het zoeken naar het kasteel heerste er nu een soort van rust op deze bijzondere plek. Eenmaal weer binnen hebben we de bovenverdieping verkend. Deze staat op sommige delen letterlijk op instorten dus het is nog enigszins opletten waar je loopt.



Nadat we boven nog een tijdje foto's hebben kunnen maken kregen we van buiten ineens het bericht om heel snel naar beneden te komen. Eenmaal daar aangekomen stonden we oog in oog met de boswachter en de eigenaar(?) van het pand. Deze maande ons om weg te gaan maar eerst moesten we nog even onze foto's wissen... Gelukkig had ik boven al de geheugenkaart uit mijn camera gehaald en kon ik de Frans sprekende boswachter om de tuin leiden door net te doen of ik alles had gewist. De boswachter was toch niet helemaal op zijn achterhoofd gevallen, zo bleek wel toen hij nog wel even wist te vertellen waar we geparkeerd stonden...



Uiteindelijk liep alles gelukkig met een sisser af en konden we onze weg vervolgen. Terug het bos uit en op weg terug naar de auto. Aangezien we op een andere plek het bos uitkwamen dan waar we er in waren gegaan was het alles bij elkaar nog een behoorlijke tocht terug naar de auto. Gelukkig scheen er een mooi zonnetje en eenmaal in het dorp aangekomen zijn we direct maar het terras opgedoken. Dat biertje ging er ondertussen wel in! Terwijl we nog even na zaten te genieten van wat we allemaal gezien hadden stopt er een oude landrover en wie stapt daar uit... Jawel, de boswachter. Schijnbaar stonden we dus net om de hoek geparkeerd bij zijn stamkroeg en had hij deze "lastige" Nederlanders snel aan die auto gekoppeld.




And so it begins...
Moe maar voldaan keerden we weer huiswaarts met een heleboel indrukken, sterke verhalen, foto's en toch ook wel een beetje het Urbex virus...



Reacties

Populaire posts van deze blog

Een dagje in "Spookstad" Doel

Gorinchem by Night